Thursday, March 20, 2014

Are reports of Turkey’s ‘authoritarianism’ overblown?

 

 Over the past two years, Western media have been awash with criticism that Turkey is growing authoritarian, with the ruling Justice and Development Party (AKP) neglecting democratization and flouting human rights. Such harsh articles have appeared on Al-Monitor, too. On Feb. 20-21, a conference was even held in Portugal under the title “The Gezi Protests and Beyond: Contesting AKP Rule.” It seems some Western quarters are convinced that the AKP powerhouse must be toppled.

SummaryPrint Statistics from the European Court of Human Rights indicate Turkey’s current human rights record is better even than the early years of AKP rule.
Author Nagehan Alci Posted March 19, 2014
From my liberal democratic vintage point, I also see many mistakes by the AKP government. I, too, believe the AKP is authoritarian in certain aspects. For instance, it has failed to resolve the Alevi problem and advance the rights of Alevis. The state-media relationship remains very problematic. There are shortcomings on freedom of expression. Despite government efforts to resolve the Kurdish problem, Kurdish rights remain incomplete. The same goes for the rights of Christians and Jews.
Yet, I don’t see a drastic authoritarian shift over the past two years. The AKP of the 2012-14 period is what the AKP used to be in the 2010-12 period. A Republican People’s Party (CHP) and Nationalist Movement Party (MHP) coalition, which may eventually succeed the AKP, would take Turkey further back. Such a coalition is what the Gulen movement wants, because only a weak government will allow the Gulenists to preserve unchallenged their penetration of the state. Otherwise, they are widely believed to be facing a looming Ergenekon-like anti-state investigation for their parallel structure within the state.
Is Turkey really growing authoritarian? Measuring this is quite difficult, but not impossible. There are certain data we could use, primarily Turkey’s record at the European Court of Human Rights (ECHR), the bulwark of basic rights and freedoms, including the number of cases brought against Turkey, the record of other countries and the nature of the court’s denunciations of Turkey. Furthermore, we can take up also the constitutional and legal reforms and other structural changes that Turkey has introduced to advance its democracy.
Until 2009, Turkey topped the 47 Council of Europe members in terms of the number of cases brought against it at the ECHR. In 2009, it moved down to second place behind Russia. In 2013, the statistics show, it dropped to fifth place behind Russia, Italy, Ukraine and Serbia. However, Turkey remains on top in terms of the average number of cases lost per year. Yet, in recent years it has fallen to second place in this regard. What is important here is the nature of the violations.
On torture, for instance, the ECHR has censured Turkey a total of 279 times, but not even once in 2013. Government interference in the judiciary has been a major topic in recent weeks. Yet, the number of cases Turkey lost in 2013 for unfair trials dropped by more than a half to 15 from the annual average of 31. Turkey has been sentenced seven times for violating freedom of religion and conscience, but not once in 2013. Sadly, Turkey remained true to style in violating freedom of expression, getting censured in nine cases. Another important figure is the number of cases per 10,000 people of a country’s population. In 2012, Turkey held 13th place among the 47 Council of Europe members with 1.2 cases. In 2013, the figure dropped by about 60% to 0.47, moving Turkey down to 29th place.
All those figures show that Turkey’s human rights record in recent years has been the best ever, especially with respect to fair trial, the prevention of torture and the number of cases. And fair trial in particular is a key indicator of the rule of law, one of the fundamentals of democracy.
Democratization record
Second, Turkey has introduced significant constitutional, legal and structural reforms to improve democracy. Standing out among those efforts is the peace process to resolve the Kurdish conflict, which has claimed 40,000 lives, shattered internal peace and snagged progress in democratization and human rights. The process has been begun and sustained despite various provocations.
Even more important is the latest democratization package, unveiled in September and adopted recently in parliament. The package provided solutions — though partial — to chronic issues and intractable problems like the headscarf problem, demands for education in mother tongue (within a limited scope), the right to public meetings and demonstration, political propaganda in mother tongue and interference in lifestyles. Most notably, it explicitly criminalized hate speech, a widespread phenomenon in Turkey and a major threat to social peace.
An even bolder democratization move was the proposal to amend the electoral system, including the introduction of the narrow constituency system, but the opposition did not even bother to respond.
And while so many things were being accomplished, what were the contributions of those who insist that Turkey is growing authoritarian? Do they have any vision for a democratic Turkey? If they do, has anyone heard of it?
An analysis of their rhetoric and actions and a study of their political, social and historic background will reveal a great discrepancy with what they say and write today. Do their past actions and rhetoric amount to anything more than conflict, chaos, the continuation of the Kemalist diktat, a tutelage mentality and oppressive methods? They raised objections to the democratization package, the criminalization of hate speech and the peace process, and continue to voice their objections today. They nourish hopes for the failure of the peace process, seeking constantly to undermine it.
In short, those quarters have fed on diktat ontologically and epistemologically, building their ideology on totalitarianism. And when they speak of authoritarianism today, it amounts to nothing but an oxymoron. There is much to be done for democracy and freedoms, but such oxymoronic attempts are backfiring and only consolidating the masses behind Prime Minister Recep Tayyip Erdogan.

Wednesday, March 19, 2014

"Σκληρή μάχη" στην Άγκυρα και στην Κωνσταντινούπολη προαναγγέλλουν δημοσκοπήσεις






"Σκληρή μάχη" για τους δήμους της Άγκυρας και της Κωνσταντινούπολης θα δώσουν το κυβερνών κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚP) και το Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα (CHP) της αντιπολίτευσης, καταδεικνύει δημοσκόπηση της εταιρείας Konsensus που δημοσιεύθηκε σήμερα στον τουρκικό Τύπο.Σύμφωνα με τη δημοσκόπηση, στην Κωνσταντινούπολη προηγείται ο υποψήφιος του κυβερνώντος κόμματος, ο νυν Δήμαρχος της πόλης Καντίρ Τοπμπάς, με ποσοστό 44,4%. Ο υποψήφιος του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης Μουσταφά Σαριγκιούλ ακολουθεί με ποσοστό 40,8%.
Αντίθετα στην Άγκυρα ο υποψήφιος του CHP, ο Μανσούρ Γιαβάς, φέρεται να έχει οριακό προβάδισμα με ποσοστό 44,4%, έναντι του νυν Δημάρχου και υποψηφίου του AKP, Μελίχ Γκιοκτσέκ (42,6%).
Μια άλλη δημοσκόπηση της εταιρίας A&G, φέρει το κυβερνών κόμμα να συγκεντρώνει ποσοστό από 43% έως 45%, το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης μεταξύ 26% και 27%, το MHP μεταξύ 14% και 16% και το BDP από 8% ως 11%.
Ο πολιτικός αναλυτής της εφημερίδας Μιλιέτ,  Μεχμέτ Τεζκάν υποστηρίζει ότι "κανείς δεν έχει αμφιβολίες ότι το AKP θα επικρατήσει στις εκλογές της 30ής Μαρτίου" και σχολιάζει ότι δεν αναμένει δραματική πτώση της δημοτικότητας του κυβερνώντος κόμματος, παρά τις κατηγορίες για διαφορά και δωροδοκία και τις διαρροές ηχογραφημένων συνομιλιών σε καθημερινή βάση.
Το κυβερνών κόμμα θα καταφέρει να συγκεντρώσει τουλάχιστον το 35% των ψήφων στις προσεχείς εκλογές, προέβλεψε ο Τεζκάν.
"Οι αριθμοί αυτοί δείχνουν ότι το κυβερνητικό Κόμμα έχει δημιουργήσει μια πιστή βάση που δεν αντιμετωπίζει τις εκλογές ως ανταγωνισμό μεταξύ προγραμμάτων, αλλά βλέπει τις εκλογές σαν μια διαδικασία επιβίωσης και διατήρησης των κεκτημένων που απέκτησε με την άνοδο του AKP στην εξουσία", υποστήριξε ο καθηγητής της Σχολής Πολιτικών Επιστημών στην Άγκυρα Ντογού Εργκίλ. "Η υπόθεση ότι είναι οπαδοί του κόμματος στην εξουσία (και) θα εγκαταλείψουν το σκάφος μόλις η οικονομική κρίση θα απειλήσει την κυβέρνηση, δεν ισχύει", πρόσθεσε. "Αυτό που βλέπουμε δεν είναι σκηνές από μια κανονική εκλογική αναμέτρηση αλλά είναι μάλλον ένας πόλεμος επιβίωσης", κατέληξε ο ίδιος.

How to read the Turlish political crisis, and understand the polls


Pondering over the recent opinion polls, DOĞU ERGİL, a prominent political scientist of the Political Science in Ankara writes in ZAMAN :  

" These figures show that the AKP has created a loyal clientele that does not look at elections as a matter of competition between projects and affiliations. Instead, they look at the electoral process as a matter of survival and holding onto the gains they have acquired with the ascendance of the AKP to power. These gains are not only economic but are also cultural. Once a culturally excluded, traditional and frowned-upon body of people, they are now a respectable majority whose values, lifestyle and religiosity are taken seriously.

A widely held assumptions is that supporters of the party in power abandon ship when an economic crisis threatens the government. When participants in the poll were asked whether they “expected an economic crisis,” 63.4 percent of AKP supporters answered negatively. Only 27.4 percent of AKP followers predicted an economic crisis in the near future. The supporters of all other mainstream parties have a high expectation of an impending economic crisis. Perhaps they think this is the only way the ruling party might lose its grip and popularity."

"So what we are witnessing are not scenes from a normal election competition but rather a quasi-war for survival."
 


The public pulse following Dec. 17* - Today's Zaman, your gateway to Turkish daily news

Sunday, March 9, 2014

Η Σύναξη των Προκαθημένων των Ορθοδόξων Εκκλησιών





Η Σύναξη των  Προκαθημένων τῶν Ὀρθοδόξων Αυτοκέφαλων Εκκλησιών, που ολοκληρώθηκε σήμερα την Κωνσταντινούπολη, με πανηγυρικό συλλείτουργο, συμφώνησε να συγκαλέσει  το 2016  "την ἀπό μακρού αναμενόμενη Αγία και Μεγάλην Σύνοδο τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας".
 Ἡ Σύναξη συνεφώνησεν ὅτι "εἰδική Διορθόδοξος Ἐπιτροπή θα ἀρχίσῃ τό έργο της  ἀπό τον Σεπτεμβρίο του 2014 και θά το ολοκληρώσει μέχρι το Πάσχα του 2015". "Θά ακολουθήσει Προσυνοδική Πανορθόδοξος Διάσκεψης κατά τό πρώτον ήμισυ τοῦ έτους 2015", αναφέρει ανακοίνωση που εκδόθηκε μετα το πέρας τη Συνάξεως. " Ἡ Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας θα συγκληθεί ὑπό τοῦ Οικουμενικού Πατριάρχου ἐν Κωνσταντινουπόλει ἐν ἔτει 2016, ἐκτός ἀπροόπτου", αναφέρει η ανακοίνωση και προσθέτει ότι όλες οι αποφάσεις της Συνοδου "θά λαμβάνονται καθ᾿ ὁμοφωνίαν".
 "Οἱ πειρασμοί καί αἱ προκλήσεις τῆς ἱστορίας είναι ἰδιαιτέρως έντονοι εἰς τάς ἡμέρας μας και οἱ  Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί δέν δυνάμεθα νά εἴμεθα ἀμέτοχοι εἰς αὐτά ἤ ἀδιάφοροι ἀπέναντί των", αναφέρει η ανακοίνωση. " Ἡ Ἐκκλησία καλεῖται νά ἀρθρώσῃ τόν προφητικόν της λόγον", συνεχίζει η ανακοίνωση που εκφράζει "ἀνησυχίαν διά τάς τοπικάς καί παγκοσμίους τάσεις, αἱ ὁποῖαι ἀπαξιώνουν καί διαβιβρώσκουν τάς ἀρχάς τῆς πίστεως, τήν ἀξιοπρέπειαν τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου".

Η Σύναξη ασχολήθηκε με την τύχη των Χριστιανών στην Μέση Ανατολή, -τους οποίους ονομάζει "τήν ζύμην τῆς εἰρήνης"-, την κρίση στην Ουκρανία, την οικονομική κρίση, αλλά και σειρά κοινωνικών θεμάτων όπως τον γάμο, και την Οικολογία.
Η Σύναξη απευθύνει "ἔκκλησιν εἰς πάντα ἐμπλεκόμενον πρός άμεσων κατάπαυση τῶν στρατιωτικῶν ἐπιχειρήσεων, ἀπελεύθερωσιν τῶν αἰχμαλώτων καί ἑδραίωσιν τῆς εἰρήνης ἐν τῇ περιοχῇ διά τοῦ διαλόγου".
 "Στηρίζομεν τό Πατριαρχεῖον Ἀντιοχείας εἰς τήν πνευματικήν καί ἀνθρωπιστικήν διακονίαν αὐτοῦ, ὡς ἐπίσης καί τάς προσπαθείας αὐτοῦ διά τήν παλινόρθωσιν τῆς περιοχῆς καί τήν παλιννόστησιν τῶν προσφύγων", προσθετέι ή ανκοίνωση.

Η Σύναξη ασχολήθηκε επίσης με την κρίση στην Ουκρανία για την οποία αναφέρει ότι " Ἐνθέρμως προσευχόμεθα ὑπέρ τῆς διεξαγωγῆς εἰρηνικῶν διαπραγματεύσεων καί τῆς ἐν προσευχῇ καταλλαγῆς πρός ἔξοδον ἐκ τῆς ἐν Οὐκρανίᾳ συνεχιζομένης κρίσεως ".  

"Ἡ παγκόσμιος οἰκονομική κρίσις - λέει η ανακοίνωση της Σύναξης  "αποτελεί θεμελιώδη ἀπειλήν διά τήν δικαιοσύνην καί τήν εἰρήνην εἰς τοπικόν καί παγκόσμιον ἐπίπεδον. Οι συνέπειες αυτής είναι εμφανείς εἰς ἅπαντα τά στρώματα τῆς κοινωνίας, ἔνθα ἀπουσιάζουν ἀξίαι ὡς ἡ ἀξιοπρέπεια τοῦ προσώπου, ἡ ἀδελφική ἀλληλεγγύη καί ἡ δικαιοσύνη. Τά αἴτια τῆς κρίσεως ταύτης δέν εἶναι ἀμιγῶς οἰκονομικά. Εἶναι καί πνευματικῆς καί ἠθικῆς φύσεως. Ἀντί τοῦ συσχηματισμοῦ πρός τά παγκόσμια εἴδωλα τῆς ἰσχύος, τῆς πλεονεξίας καί τῆς φιληδονίας, ἐξαίρομεν τήν ἀποστολήν μας νά μεταμορφώσωμεν τόν κόσμον, ἐφαρμόζοντες τάς ἀρχάς τῆς δικαιοσύνης, τῆς εἰρήνης καί τῆς ἀγάπης",  αναφέρει η ανακοίνωση.


Τέλος η ανακοίνωση υπογραμμίζει "την ἀναμφισβήτητον ἱερότητα τῆς ἀνθρωπίνης ζωῆς ἀπό τῆς συλλήψεως μέχρι τοῦ φυσικοῦ θανάτου. "Αγνωρίζομεν τόν γάμον ὡς ἕνωσιν ἀνδρός καί γυναικός, ἡ ὁποία εἰκονίζει τήν ἕνωσιν τοῦ Χριστοῦ καί τῆς Ἐκκλησίας Του", καταλήγει.

"Ἀποστολή ἡμῶν εἶναι ἡ διαφύλαξις τοῦ φυσικοῦ περιβάλλοντος ὡς οικονόμων καί οὐχί ὡς κατόχων αὐτοῦ", καταλήγει η ανακοίνωση, την οποια υπογράφουν επτά Πατριάρχαι και τέσσερις αρχιεπίσκοποι. Το Πατριαρχείο Αντιοχείας, δεν υπογράφει, για να τονίσει την διμερή διαφορά του με το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων, γύρω από την δικαιοδοσία στο Κατάρ.
(α.κ.)

Το Πατριαρχείου Αντιοχείας αποχωρεί απο τη Σύναξη

Το Πατριαρχείου Αντιοχείας, αντιδρώντας σε αντιδικία που έχει με το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων για τη δικαιοδοσία στο Κατάρ, απέσυρε του μητροπολίτες που το εκπροσωπούσαν στην Σύναξη των Προκαθημένων από το συλλείτουργο για την Κυριακή της Ορθοδοξίας, που αυτή την ώρα πραγματοποιείται στον Πατριαρχικό Ναό του Αγίου Γεωργίου στο Φανάρι.
Από το Φανάρι εκφράζονται φόβοι ότι το θέμα αυτό που θέτει η Αντιόχεια - θέμα  άσχετο με τη Σύναξη -  μπορεί ωστόσο να αποτελέσει το πρώτο εμπόδιο - στην προετοιμασία της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου που σχεδιάζεται  να πραγματοποιηθεί το 2016.
Ανακοίνωση που εκδόθηκε από το Πατριαρχείο Αντιοχείας, κατηγορεί τον Πατριάρχη Ιεροσολύμων ότι επιμένει να επιβάλει "τετελεσμένα γεγονότα" και δεν αντιλαμβάνεται ότι η πλειοψηφία των Ορθοδόξων Εκκλησιών θεωρεί δικαία τη θέση τη του Πατριαρχείου Αντιοχείας.. Η ίδια ανακοίνωση κατηγορεί τα Ιεροσόλυμα ότι απέρριψαν την μεσολάβηση του Οικουμενικού Πατριάρχου Βαρθολομαίου και τις συμφωνίες που είχαν γίνει στην Αθήνα τον Ιούλιο του 2013 και αναγγέλλει την απόσυρση του από τη Σύναξη και τη συζήτηση του θέματος στην τοπική Σύνοδο του Πατριαρχείου Αντιοχείας στις 27 Μαΐου. 
Πατριαρχείο Ιεροσολύμων έχει επεκτείνει την δικαιοδοσία του στο Κατάρ, χώρο που το Πατριαρχείο Αντιοχείας θεωρεί ότι ιστορικά και κανονικά ανήκει στην δική του δικαιοδοσία.

Νταβούτογλου στον Οικουμενικό για την Σύναξη των Προκαθημένων των Ορθοδόξων Εκκλησιών







   Ο τούρκος υπουργός Εξωτερικών κ. Αχμέτ Νταβούτογλου,συνεχάρη τον Οικουμενικό Πατριάρχη για την σύγκλιση της Σύναξης των Προκαθημένων των Ορθοδόξων Εκκλησιών, που ολοκληρώνεται αύριο στην Κωνσταντινούπολη.Προσκάλεσε τα μέλη τη Συνάξεως στη 'Αγκυρα, "για να τα φιλοξενήσει και να την τιμήσει", έγινε γνωστό από το Φανάρι και σε ανακοίνωση που εξέδωσε αναφέρει ότι σε τηλεφωνική επικοινωνία με τον υπουργό Εξωτερικών, ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος απάντησε ότι , λόγω φόρτου εργασίας,δεν θα είναι δυνατή η επίσκεψη στην 'Αγκυρα,άλλα αντίστοιχα προσκάλεσε τον κ. Νταβουτρογλου σταεπίσημα δείπνα που θα οργανωθούν, στα πλαίσια της Σύναξης, το Σάββατο και την Κυριακή στην Κωνσταντινούπολη. Ο κ. Νταβούτογλου "παρά την επιθυμία του αδυνατεί να αποδεχθεί την πρόσκληση, λόγω του βεβαρημένου προγράμματος του", σημειώνεται. Ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος ενημέρωσε τον τούρκο υπουργό για την απόφαση της Σύναξης να συγκαλέσει τα επόμενα δύο χρόνια την Πανορθόδοξο Σύνοδο στην έδρα του Οικουμενικού Πατριαρχείου στην Κωνσταντινούπολη

«Αν η Αγία Σοφία πρόκειται να γίνει και πάλι χώρος λατρείας, θα πρέπει να λειτουργήσει ως εκκλησία, διότι γι αυτό κτίσθηκε» σημειώνει ο Οικουμενικός Πατριάρχης, Βαρθολομαίος







   
Την κατηγορηματική αντίθεσή του στην ενδεχόμενη μετατροπή της Αγίας Σοφίας στην Κωνσταντινούπολη σε τέμενος, διατύπωσε ο Οικονομικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος, κατά τη διάρκεια της Σύναξης των προκαθημένων των Ορθόδοξων Εκκλησιών, που είναι σε εξέλιξη στην πόλη και μεταδίδονται σήμερα από όλα τα τουρκικά Μέσα Ενημέρωσης.
«Αν η Αγία Σοφία πρόκειται να γίνει και πάλι χώρος λατρείας, θα πρέπει να λειτουργήσει ως εκκλησία, διότι γι αυτό κτίσθηκε» σημείωσε κ. Βαρθολομαίος, αναφερόμενος στην συζήτηση, που εξελίσσεται σε ορισμένους κύκλους στην Τουρκία.
«Την τελευταία περίοδο βλέπουμε σε ορισμένα τμήματα της κοινής γνώμης την τάση της μετατροπής της Αγίας Σοφίας σε τέμενος. Ως Εκκλησία, αντιτιθέμεθα σε αυτό και μαζί μας θα αντιδράσει έναντι ενός τέτοιου ενδεχομένου, όλος ο χριστιανισμός κόσμος» τόνισε ο Πατριάρχης.
Σημειώνεται ότι εσχάτως και προφανώς εν όψει της εκλογικής αναμέτρησης, ορισμένοι κύκλοι του εθνικιστικού Ισλάμ, ζητούν, η Αγία Σοφία -που έχει μετατραπεί σε μουσείο, με απόφαση του Κεμάλ Ατατούρκ, με την ίδρυση της Τουρκικής Δημοκρατίας- να λειτουργήσει ξανά ως τέμενος.
Υπενθυμίζεται ότι η Αγία Σοφία έπαψε να λειτουργεί ως χριστιανικός ναός και μετατράπηκε σε ισλαμικό τέμενος μετά την Άλωση της Κωνσταντινουπόλεως, τον Μάιο του 1453 από τον Μωάμεθ τον Πορθητή.