Thursday, July 6, 2017

παρυσίαση του βιβλίου "Η νέα Τουρκία του Ερντογάν".


Κυρίες κύριοι, αγαπητοί φίλοι , αγαπητοί συνάδελφοι
εκ μέρους του Public και των εκδόσεων Διάμετρος θέλω να σας καλωσορίσω στον ιστορικό αυτό χώρο, της πλατείας Συντάγματος.  Θέλω ιδιαίτερα να ευχαριστήσω τους σημερινούς ομιλητές για την προθυμία να προφέρουν τον χρόνο και τις σκέψεις τους για το βιβλίο που παρουσιάζουμε . Θέλω ιδιαίτερα να ευχαριστήσω τον πρώην αντιπρόεδρο της κυβέρνησης  και πρώην υπουργό Εξωτερικών της Ελληνικής Δημοκρατίας τον κ. Ευάγγελο Βενιζέλο  που μας τιμά με την  παρουσία (συμμετοχή)  του.  

Με χαρά δέχθηκα να συντονίσω αυτή την συζήτηση γινάτι  θεωρώ ότιΗ  νέα Τουρκία του Ερντογάν  θα έπρεπε να είναι υποχρεωτικό  ανάγνωσμα για όλους μας , από τους μαθητές των σχολείων τους φοιτητές της ιστορίας και των πολιτικών επιστημών,  τους επαγγελματίες κάθε είδους, τους λειτουργούς της δημόσιας διοίκησης και της διπλωματίας,  υποχρεωτικό  ανάγνωσμα για όλους τους πολίτες.
Το λέω αυτό μετά λόγου γνώσης 
Η μεγαλύτερη δυσκολία που είχα ως ανταποκριτής στη Τουρκία , δεν ήταν να  πληροφορηθώ  το γίνεται τι λέει  η τουρκική ηγεσία η Τουρκική διπλωματία,  αλλά να μπορέσω αυτά που βλέπω, αυτά που καταγραφώ, να  τα μεταδώσω με όρους αποδεκτούς από την δημόσιο λόγο την Ελλάδα.
Γι αυτό θεωρώ ότι σήμερα είμαστε ιδιαίτερα τυχεροί αφού έχουμε την δυνατότητα να εκμεταλλευθούμε τις σκέψεις σημαντικών διαμορφωτών του δημόσιου λόγου . Ο Γιάννης Πρετεντέρης είναι ό κατά εξοχήν διαμορφωτής του δημόσιου λόγου με την αρθρογραφία αλλά και τον τηλεοπτικό λόγο του, πράγμα που τον έκανε και τον κατ εξοχήν στόχο της ομάδας που επιχειρείευτυχώς για μας άτσαλα και ατάλαντα , να καταχραστεί την εξουσία στην οποία καταχρηστικά και με απάτη κατέλαβε . Ο Σωτήρης Ντάλης, ως ακαδημαϊκός δάσκαλος, αλλά και ως διευθυντής εκδόσεων  και διευθυντής καθιερωμένων περιοδικών στον χώρο των διεθνών σχέσεων, ο Βασίλης Καρατζάς που έχει εισάγει την τουρκική αγορά στην ελληνική καθημερινότητα και τον Πέτρο Τατσόπουλος με την επιτυχημένη και καταξιωμένη λογοτεχνική παραγωγή του,  αλλά και ως μάρτυρα και θύμα των αγκυλώσεων που καθορίζουν  τον δημόσιο λόγο .
Τέλος για τον Ευάγγελο Βενιζέλο και την συμβολή του στην διαμόρφωση του δημόσιου λόγου ,  δεν τολμώ να  πω κάτι, Δανείζομαι τα  οσα πρόσφατα , με αφορμή το συνέδριο της ΔΗΣΥ σημείωσε  ο καθηγητής Θανάσης Διαμαντόπουλος,
« Όταν οι δυνάμεις της εθνικής συντέλειας κάλπαζαν προς τον θρίαμβό τους...
Και, ακόμη περισσότερα, όταν είχαν πλήρως κατισχύσει...
Σχεδόν μόνος του...
Συμβόλισε και ενσάρκωσε την αντίσταση...
Της ποιότητας στη χυδαιότητα...
Της ευθυκρισίας στην αυθάδεια απέναντι στην πραγματικότητα...
Της συνολικής θεώρησης της κατάστασης απέναντι στην αποσπασματικότητα...
Της λογικής απέναντι στην εξαλλότητα...
Και, σε τελική ανάλυση, του μεγέθους απέναντι στη σμικρότητα...



Απλώς να θυμίζω ότι ο κ. Βενιζέλος έχει γνωρίσει σε βάθος την Τουρκία, έχει γνωρίσει προσωπικά σχεδόν όλους τους πρωταγωνιστές της σύγχρονης Τουρκίας, από τον Τουργκούτ Οζάλ , και τον Μεσούτ Γιλμάζ, μέχρι τον Αμντουλάχ Γκιουλ , τον Αχμέτ Νταβουτογλου και τον ίδιο τον Ταγιπ ΕΡΝΤΟΓΆΝ . Ως υπουργός Εξωτερικών στην προηγούμενη κυβέρνηση , και από άλλες θέσεις παλαιότερα είχε πολλές φορές τη ευκαιρία συνεργασίας με τον Αχμέτ Νταβούτογλου και πολλούς άλλους υπουργούς , και πολιτικούς πρωταγωνιστές της νέας Τουρκίας.  Ως κυβερνητικός εκπρόσωπος είχε γνωρίσει τις  δυσκολίες  και τους περιορισμούς που θέτει σε όλους μας η αναφορά στην Τουρκία. Ως υπουργός , των κυβερνήσεων Σημίτη , ήταν νομίζω αυτός που εξήγησε αποτελεσματικότερα απ όλους την νέα σχέση με την Τουρκία, την σχέση που στηρίζονταν στην ένταξη της στην ΕΕ και όχι στον αποκλεισμό της από την Ευρώπη .
 Πριν δώσω τον λόγο στον κ. Ντάλη , να πω δύο λόγια για την προσωπικότητα του συγγραφέα κ. Αχμέτ Ινσέλ κεντρικού διανοούμενου και ακαδημαϊκού,  εκφραστή μιας πολύτιμης για την τουρκική κοινωνία αλλά και για όλη την περιοχή μας πολιτικής και πολιτιστικής και ιδεολογικής ομάδας : της ευρωπαϊκής δημοκρατικής φιλελεύθερης αριστεράς μιας _μιας σοβαρής -όχι στα πρότυπα των καθ ημάς δήθεν ευρωπαϊστών εθνολαϊκιστών που προσχηματικά αναφέρονται στην ΕΕ
πολύ μικρής,  αλλά με ιδιαίτερα μεγάλη επιρροής ομάδας. Το βιβλίο αυτό είναι μια παρέμβαση που εκλαϊκεύει κατά κάποιο τρόπο την κοινωνική και πολιτική ιστορία της Τουρκίας που οδήγησε στα πολιτικά αδιέξοδα με τα οποίο βρίσκεται σήμερα αντιμέτωπη Γράφτηκε στα γαλλικά, για να εξηγήσει  στο γαλλικό κοινά την πορεία που οδηγεί  στην νέα Τουρκία του Ερντογάν .
Γι αυτό πιστεύω ότι το βιβλίο είναι ιδιαίτερα χρήσιμο στο ελληνικό κοινό  γιατί οι περισσότερες από τις προκαταλήψεις μας και στερεότυπα για την Τουρκία δεν προέρχονται από την άμεση συνύπαρξη μας η την γειτνίαση μας με την Τουρκία , εισάγονται. Εδώ και πολύ καιρό, οι ελληνοτουρκικές ανταλλαγές δεν είναι άμεσες , δεν μιλάμε  απ απευθείας  , αλλά μέσω τρίτων .
Μόνο τα πολύ τελευταία χρόνια άρχισε να υπάρχει μια συνάφεια από την οποία μπορεί να οδηγηθούμε σε συμπεράσματα αλλά προήλθε κυρίως από την κατανάλωση του δημόσιου λόγου